دور افتاده ام…

دور از کسی که دوستش دارم.حلالت نمیکنم…
به خدا حلال نمیکنم فاصله هارا…
::
::
هر وقت توانستی ارامش ببخشی بدان عاشق شده ای..
اگر نه عشقی که ارامش معشوق را بگیرد عشق نیست،خودخواهی ست…
::
::
عاشق بودنم را خواستنند له کنند نتوانستند،دست به له کردن خاطراتم زدن.‏

::

آهای سهراب !

قایق دیگر جوابگو نیست . . .
کشتی باید ساخت
اینجا مثل من تنها زیاد است !

.
.
.
.
.
.

ﺗﻨﻬﺎیی ﺣﻖ کسی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻣﻴﻜﻨﺪ
ﺍﻣﺎ ﻧﺼﻴﺐ کسی ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻛﻪ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ . . .
تنم انگار تابستان سرشت است
تن ِ تو اول ِ اردیبهشت است
دهانم ماه مرداد است در یزد
لبت، بانوی من ، “ یخ در بهشت ” است

.
.
.
.
.
.

تنهایی خیلی خوبه !
.
.
.
اما
.
.
.
دو نفرش . . .

پسری متوجه شد که 5 دقیقه دیگر میمیرد

این پیام را نوشت:"

من میروم، با من میای؟"
و
یکی برای دوستش و یکی برای دوست دخترش فرستاد ...

بعد 2دقیقه دوست دخترش جواب داد:

من گیرم! کجا میخوای بری؟ نمیتونم بیام، تنها برو عزیزم ... ...

پسرک قلبش بیشتر درد گرفت

2 ثانیه بعدش ...

دوستش پیام داد که؛ نامرد کجا میری بدون من؟ دهنت سرویسه اگه بری... واسا من اومدم ...

پسرک خندید و چشمانش را بست و بعد از چند ثانیه قلبش گرفت و مرد.

آره داداشم، هیچ وقت رفیقتو به جنس مخالف نفروش ...

♥♥ســـــلـــــــــآمـــــــــتـــــــی همــــــه رفــیــقــایــه بـــا مـــرام♥♥

چه کسی گفته که من تنهایم ؟
من ، سکـوت ، خاطرات ، بغض و اشک همیشه با همیم …
بگذار تنهایی از حسودی بمیرد !
.

.

.
تاکنون دوستی را پیدا نکرده ام
که به اندازه ” تنهایی ” شایسته رفاقت باشد . . .
.

.

.
تنهایی یعنی آرزوی مرگ کنی ،
تا حتی شده برای تشییع جنازت یه عده دورت جمع بشن …
.

.

.
دستای من سرده یعنی که من تنهام
یعنی ازت دورم , یعنی تو رو میخوام …
.

 حس آن ته سیگار مچاله

حس آن شاخه شکسته روی زمین

حس بیمار در کما رفته

حس آن بره که گرگ نشسته برایش به کمین

حس تنهایی و رخوت

حس جان دادن تو خلوت

حس مرگ دارم امشب !

.

.

.

درد اینجاست که درد را نمی شود به هیچکس حالی کرد !

.

.

.

دست تو اگر بود ، دست من در جیبم نبود …

جایی باید باشد غیر از این کنج تنهایی تا آدم گاهی آنجا جان بدهد…

مثلا آغوش تو!

.

.

.

جلد گرفته ام عشقم را با خیال و خاطره

مبادا که تا بخورد حتی گوشه ی احساسم زیر دست این همه تنهایی

.

.

.

این روزها برای تنها شدن کافیست صادق باشی

.

.

.

نامه هایم که چراغ قلبت را روشن نکرد!

امشب تمامشان را بسوزان شاید بتوانی تنهایی ات را ببینی!

غصه هایت که ریخت، تو هم همه را فراموش کن
دلت را بتکان
اشتباهایت وقتی افتاد روی زمین
بگذار همانجا بماند
فقط از لا به لای اشتباه هایت، یک تجربه را بیرون بکش
قاب کن و بزن به دیوار دلت …

سکوت، یعنی گفتن در نگفتن، یعنی مقابله با شهوت رام نشدنی حرف، یعنی تمرین برگشتن به دوران جنینی و شنیدن انحصاری لالائی قلبِ مادر در تنهائی محض.
.
سکوت در مکالمه تلفنی، یعنی تردید یا مزاحمت، یا شرم.
.
هر سکوتی، سرشار از ناگفته ها نیست، بعضی وقت ها، سرشار از خجالتِ گفته هاست.
.
موسیقی، یعنی سکوت بعلاوه سکوت های شکسته شده ی موزون.
.
سکوتِ آرام کتابخانه، یعنی رعد و غرش نهفته ی تمامِ حرف های فشرده ی عالم، در پیش از این.
.
سکوتِ شاهد، یعنی شهادتِ دروغ، موقع خواب و استراحت و تعطیلی وجدان.
.
سکوتِ محکوم بی گناه، یعنی بغض، آه، گریه درون.

 
رفتی . . .
حالا به کی بگویم دلم برایت تنگ است بی وفایم ؟
به کی بگویم دلم هوای آن سینه ی پهن مردانه ات را کرده ؟!
تو باید می بودی . . .
باید می بودی و دستان مرا می گرفتی و من در حصار بازوانت غرق در عطر تنت می شدم .
نه اینکه . . .
نه اینکه با رخت سیاه و قلبی مالامال از درد بیایم . . .
بر سر مزارت . . .
دست بکشم . . .
و بگویم . . .
” عزیزکم یادت در این دل دیوانه همیشه بی قراری می کند ”